Dinsdagmiddag veranderde de Tweede Kamer tijdelijk in een onverwachte concertzaal, toen Geke van der Sloot, zangeres uit Urk, haar stem weer eens liet horen. Samen met haar “Geke’s Tiental” – een groep kinderen die ongetwijfeld niet vrijwillig hun vrije tijd inruilden – zong ze twee Joodse liederen. Als klap op de vuurpijl overhandigde ze ook nog eens haar nieuwe single ‘Anne Frank’ en een petitie aan de Commissie van Justitie en Veiligheid.

Je vraagt je af: wat heeft de Tweede Kamer gedaan om dit te verdienen? Heeft iemand daar een weddenschap verloren? Of was dit simpelweg een straf van hogerhand?

Geke’s onvermoeibare zoektocht naar het licht

Wat we wel weten, is dat Geke een talent heeft voor zichzelf in de spotlight werken. Waar anderen misschien terughoudend zijn om hun naam te verbinden aan zaken die net iets te groots of te gevoelig zijn, ziet Geke vooral een kans. Haar boodschap is helder, maar haar methode – kinderen inzetten om haar persoonlijke agenda te promoten – voelt toch enigszins dubieus.

En over de muziek gesproken: laten we eerlijk zijn, Geke’s repertoire kan het beste omschreven worden als een auditie voor een schoolmusical die net niet door de voorrondes kwam. Maar daar laat ze zich niet door tegenhouden. Want waarom luisteren naar opbouwende kritiek als je jezelf keer op keer kunt promoten als de redder van belangrijke boodschappen?

-Tekst gaat onder de afbeelding verder-

Een optreden vol vragen

De kinderen van Geke’s Tiental stonden er natuurlijk weer keurig bij, hoewel je je afvraagt of ze niet liever buiten aan het spelen waren. Want hoe gaat dat gesprek thuis? “Sorry mam, ik kan niet mee naar het zwembad, ik moet morgen in Den Haag zingen over Anne Frank.” Het blijft een wonder dat jeugdzorg hier nog geen vragen over heeft gesteld.

Hoe nu verder?

Wat Geke’s volgende stap is, blijft voorlopig een raadsel. Misschien een concerttour door gemeentehuizen? Of een solovoorstelling in de wachtkamer van de tandarts? Wat we wel zeker weten, is dat Geke haar weg naar de schijnwerpers blijft vinden – ongeacht wie er wel of niet zit te wachten.

Ondertussen blijft de rest van Nederland zich afvragen: wie kan Geke zachtjes influisteren dat ze het ook eens kan proberen zonder kinderen en zonder een publiek dat uit verplichting aanwezig is? Beter nog, wie kan Geke vertellen dat echt niemand op haar zit te wachten? Tot die tijd houden we ons hart vast voor haar volgende verschijning. Tweede Kamerleden, sterkte!